Aktualności
2018-02-06Jakie elementy powinien zawierać raport aktuarialny
Krajowy Standard Aktuarialny – podstawa tworzenia raportu aktuarialnego

Celem KSA jest m.in. ujednolicenie raportów aktuarialnych oraz zwiększenie ich czytelności zarówno dla klienta, biegłego rewidenta, jak i przyszłego aktuariusza oraz ułatwienie korzystania z nich dla spółek i audytorów. Krajowy Standard Aktuarialny – zbierając w jednym dokumencie przepisy z kilku aktów prawnych oraz ogólne zalecenia z zakresu nauk aktuarialnych – ma również za zadanie pomóc przyszłym aktuariuszom w przygotowaniu raportu zgodnego z oczekiwaniami klienta.
Krajowy Standard Aktuarialny zawiera zatem minimalne wymagania odnośnie raportu z wyceny aktuarialnej zobowiązań na nagrody jubileuszowe, odprawy emerytalne, rentowe oraz pośmiertne. Zgodnie z nim raport aktuarialny powinien zawierać następujące elementy:
• stwierdzenie, z jakim standardem rachunkowości (KSR 6 lub MSR 19) jest zgodna prezentacja wyników,
• wyraźne stwierdzenie, czy raport jest zgodny z Krajowym Standardem Aktuarialnym nr 1 (KSA 1),
• opis świadczeń pracowniczych, dla których wyliczana jest rezerwa aktuarialna na przyszłe zobowiązania,
• opis danych o zatrudnionych pracownikach używanych do obliczeń,
• założenia użyte do wyliczeń rezerw pracowniczych wraz z uzasadnieniami,
• datę sporządzenia wyceny,
• imię, nazwisko, dane kontaktowe i podpis osoby dokonującej wyceny, a w przypadku
osoby będącej aktuariuszem także numer wpisu do rejestru aktuariuszy,
• stwierdzenie, że wyliczenie wartości zobowiązań zostało przeprowadzone metodą Prognozowanych Uprawnień Jednostkowych (ang. Projected Unit Credit),
• określenie zasad korzystania z niego oraz prawa do udostępniania go osobom trzecim,
• informację o tym, kiedy powinna być wykonana kolejna wycena aktuarialna rezerw zgodnie z danym standardem rachunkowości.
Celem omawianego Standardu jest również zapewnienie odpowiedniej jakości usług aktuarialnych w obszarze wyceny aktuarialnej rezerw z tytułu świadczeń pracowniczych dla celów sprawozdawczości finansowej na potrzeby Ustawy o rachunkowości i Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej oraz lepsze zrozumienie zmian rezerw na świadczenia pracownicze wynikających ze zmiany założeń, demografii itp.
Krajowy Standard Aktuarialny nr 1/2015 obejmuje zobowiązania z tytułu świadczeń zaklasyfikowanych przez Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 19 „Świadczenia pracownicze” jako świadczenia po okresie zatrudnienia i inne długoterminowe świadczenia pracownicze.
Do świadczeń po okresie zatrudnienia zalicza się:
• odprawy emerytalne, rentowe, pośmiertne,
• odpisy na ZFŚS oraz inne tego typu (np. ulgi transportowe, energetyczne, deputaty węglowe) w części przeznaczonej dla obecnych i przyszłych emerytów,
• ekwiwalenty barbórkowe, energetyczne itp. dla byłych pracowników,
• opiekę medyczną po okresie zatrudnienia,
• ubezpieczenie na życie po okresie zatrudnienia,
• inne świadczenia płatne po okresie zatrudnienia.
Do innych długoterminowych świadczeń pracowniczych zalicza się:
• nagrody jubileuszowe,
• inne świadczenia z tytułu długiego stażu pracy zapadalne w okresie zatrudnienia, jeśli zobowiązanie z ich tytułu powstaje co najmniej po 12-tu miesiącach od daty rozpoczęcia wypracowywania świadczenia.
Krajowy Standard Aktuarialny swoim zakresem nie obejmuje natomiast:
• kapitałowych świadczeń pracowniczych (płatności w formie akcji i instrumentów pochodnych),
•krótkoterminowych świadczeń pracowniczych (np. niewykorzystanych urlopów wypoczynkowych),
• świadczeń z tytułu rozwiązania stosunku pracy.