Nowelizacja ustawy o Pracowniczych Programach Emerytalnych

W dniu 10 maja 2018 roku uchwalona została przez Sejm nowelizacja ustawy o Pracowniczych Programach Emerytalnych. Zmiana przepisów ustawy była konieczna w związku z dostosowaniem ustawy o Pracowniczych Programach Emerytalnych do dyrektyw unijnych.

Omawiana nowelizacja obejmuje dwa istotne obszary funkcjonowania programu, które mają duże znaczenie zarówno dla pracodawców, jak i podmiotów prowadzących i zarządzających PPE. Ma ona na celu zlikwidowanie barier w korzystaniu z dodatkowych programów emerytalnych związanych z zatrudnieniem pracowników oraz ułatwienie korzystania ze swobodnego przemieszczania się pracowników pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Wpłynie ona również na poprawę sytuacji uczestników Pracowniczych Programów Emerytalnych, poszerzy ich uprawnienia i da możliwość lepszego zarządzania środkami gromadzonymi na przyszłą emeryturę.

Nowelizacja ustawy o Pracowniczych Planach Kapitałowych obejmuje wprowadzenie ustawowego maksymalnego limitu stażu pracy. Limit ten może zostać określony przez pracodawcę w umowie zakładowej, która reguluje funkcjonowanie danego PPE. Od spełnienia limitu uzależniona jest możliwość uczestnictwa pracownika w danym PPE. Zgodnie ze standardami unijnymi limit ten został ustalony na poziomie 3 lat zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy. W praktyce oznacza to, że każdy pracownik, który u jednego pracodawcy przepracuje łącznie min. 36 miesięcy będzie musiał automatycznie zostać przyjęty do obowiązującego u pracodawcy PPE. Musi jednak wyrazić na to zgodę.

Obecnie w Polsce działa pewna liczba Pracowniczych Planów Kapitałowych, które przewidują okres dłuższy niż 3 lata zatrudnienia u pracodawcy, aby uzyskać możliwość przystąpienia do PPE. W związku z wejściem nowelizacji ustawy, przewidziany został dla tych pracodawców okres przejściowy. Czas na dostosowanie PPE do maksymalnego limitu mają oni do końca 2018 roku. Konieczność zmiany uregulowań związana z nowelizacją ustawy dotyczy jednak w praktyce niewielu podmiotów.

Kolejna zmiana w nowelizacji przepisów o Pracowniczych Programach Emerytalnych dotyczy obszaru o dużo większym znaczeniu. Obejmuje ona bowiem nowe obowiązki informacyjne, które zostają nałożone na pracodawców prowadzących PPE. Obecnie informacje przekazywane pracownikom o warunkach funkcjonowania PPE mają charakter ogólny i skierowane są do wszystkich pracowników w jednostce, również do tych, którzy nie uczestniczą w programie. Nowelizacja ustawy nakłada na pracodawcę obowiązek kierowania indywidualnej informacji o PPE, skierowanej do każdego uczestnika programu. Obowiązkiem pracodawcy będzie również poinformowanie pracownika o tym, w jaki sposób ewentualne ustanie zatrudnienia wpłynie na uprawnienia pracownika do jego środków zgromadzonych na rachunku w Pracowniczym Programie Emerytalnym. Były pracownik oraz w przypadku śmierci pracownika – jego spadkobiercy prawni – będą mogli wnioskować do pracodawcy o udzielnie informacji o wysokości środków zgromadzonych na rachunku byłego lub zmarłego pracownika oraz o sposobie ich traktowania.

W nowelizacji ustawy na podmioty zarządzające Pracowniczymi Programami Emerytalnymi został również nałożony obowiązek dostarczania przedmiotowych informacji pracodawcom, którzy prowadzą PPE. Kwestia ta dotyczy wszystkich działających PPE oraz wszystkich ich uczestników. Zmiana ta będzie zatem wiązała się ze zwiększeniem obowiązków administracyjnych powiązanych z prowadzeniem PPE.

Równolegle trwają prace nad wprowadzeniem komplementarnego programu emerytalnego – Pracowniczych Planów Kapitałowych. Projekt jest obecnie na etapie konsultacji społecznych, ale zapewne w ograniczonym zakresie będzie modyfikował zapisy o Pracowniczych Programach Kapitałowych. Pracodawcy, którzy prowadzą PPE, a także ci, którzy planują jego wprowadzenie, powinni zatem śledzić przebieg prac nad polskim systemem emerytalnym.