Senat bez poprawek przyjął ustawę o Pracowniczych Planach Kapitałowych (PPK)

26 października Senat przyjął bez poprawek ustawę o Pracowniczych Planach Kapitałowych (PPK). Dla pracodawców, którzy zatrudniają powyżej 250 pracowników oznacza to konieczność zrewidowania budżetów na rok 2019. Już w drugiej połowie 2019 roku będą oni musieli odprowadzić pierwsze składki na PPK.

Ustawa po zatwierdzeniu przez Senat czeka jeszcze na podpis prezydenta, jednak prawie pewne jest, że wejdzie w życie 1 stycznia 2019 roku. Nie powinny już ulec także zmianie terminy, w których przepisy ustawy o Pracowniczych Planach Kapitałowych będą obowiązywać określone grupy pracodawców. Pierwsi pracodawcy, którzy zatrudniają powyżej 250 osób będą zobowiązani do utworzenia PPK od 1 lipca 2019 roku. Z tego obowiązku będzie zwalniało ich jedynie utworzenie przed tym terminem Pracowniczych Programów Emerytalnych (PPE). Utworzenie PPE będzie zwalniało pracodawców z utworzenie PPK tylko w przypadku jednoczesnego spełnienia dwóch wymogów:
1. do PPE przystąpi min. 25% pracowników,
2. w ramach PPE pracodawca będzie odprowadzał składkę wynoszącą min. 3,5%.

Do ustawy o Pracowniczych Planach Kapitałowych Senat nie wniósł żadnych poprawek. Za uchwaleniem ustawy było 51 senatorów, przeciw – 23, jeden senator się wstrzymał. Nie zostały zatem uwzględnione zmiany zaproponowane przez opozycję, które dotyczyły m.in. waloryzacji opłaty powitalnej finansowanej z budżetu państwa oraz uzależnienia wysokości rat, w których można pobierać składki zgromadzone w ramach PPK od wieku uczestnika programu.

Ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych prawdopodobnie wejdzie w życie 1 stycznia 2019 roku z półrocznym vacatio legis. Największe firmy będą zobowiązane do ich utworzenie od 1 lipca 2019 r., firmy zatrudniające min. 50 osób – od 1 stycznia 2020 r., natomiast jednostki zatrudniające min. 20 osób – od 1 lipca 2020 r. Najmniejsze podmioty oraz jednostki z sektora finansów publicznych będą zobowiązane do utworzenia PPK od 1 stycznia 2021 roku.

Instytucjami, które będą obsługiwały Pracownicze Plany Kapitałowe będą zakłady ubezpieczeń, Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych (TFI), powszechne towarzystwa emerytalne (PTE) i pracownicze towarzystwa emerytalne, które posiadają zezwolenia i zgody wydane przez Komisję Nadzoru Finansowego. Instytucje te muszą spełnić także szereg wymagań, m.in.
1. muszą posiadać min. trzyletnie doświadczenie w zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi, funduszami inwestycyjnymi otwartymi, funduszami emerytalnymi lub otwartymi funduszami emerytalnymi,
2. muszą posiadać min. trzyletnie doświadczenie w zakresie oferowania ubezpieczeń z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym – w przypadku zakładów ubezpieczeń.

Ponadto każda instytucja będzie musiała dopilnować, aby zgromadzone przez nią w ramach PPK środki zostały rozlokowane w min. 4 funduszach inwestycyjnych lub subfunduszach. Mają one stosować odmienną strategię inwestycyjną, która będzie dopasowana do osób w różnym wieku. Dzięki temu osoby starsze będą mogły inwestować bardziej zachowawczo, natomiast młodsze – decydować się na inwestycje bardzie agresywne, np. w akcje.

Ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych została przekazana na ręce prezydenta. Prawie pewne jest zatem, że najwięksi pracodawcy dodatkowe koszty związane z wpłatami podstawowymi do PPK będą musieli założyć już w budżecie na rok 2019.

Zobacz również:

Ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych wejdzie w życie 1 stycznia 2019 r.
Ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych została przyjęta przez rząd
Pracownicze Plany Kapitałowe – zmiany w projekcie ustawy