Odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych – ile wyniesie w 2019 r.?

Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (ZFŚS) tworzony jest z corocznego odpisu podstawowego, który naliczony jest w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych osób. Jego wysokość wynosi na jedną zatrudnioną osobę 37,5 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim bądź w drugim półroczu poprzedniego roku, jeśli wówczas średnie wynagrodzenie było wyższe. Zasada ta od 2012 roku nie jest przestrzegana, co potwierdza ustawa o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na 2019 rok. Stanowi ona, że w 2019 r. przeciętne miesięczne wynagrodzenie oznacza przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce w drugiej połowie 2013 roku, które wynosiło 3278,14 zł. W 2018 r. uwzględniona została bowiem średnia pensja z drugiej połowy 2012 r. Efektem takiego rozwiązania jest więc jedynie częściowe odmrożenie środków wpłacanych na ZFŚS.

W 2019 roku odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych wyniesie zatem:
   - odpis podstawowy 37,50 proc. - 1229,30 zł
   - odpis na jednego pracownika młodocianego:
   - w pierwszym roku nauki 5 proc. - 163,91 zł
   - w drugim roku nauki 6 proc. - 196,69 zł
   - w trzecim roku nauki 7 proc. - 229,47 zł
   - odpis podwyższony 50 proc. - 1639,07 zł

Pracodawcy mają także możliwość zwiększenia kwoty odpisu podstawowego o:
1. 6,25 proc. na każdego rencistę i emeryta, nad którym pracodawca sprawuje opiekę socjalną – w tym również ze zlikwidowanych zakładów pracy – wysokość odpisu 204,88 zł,
2. 6,25 proc. na każdą zatrudniona osobę, w stosunku do której orzeczono znaczny bądź umiarkowanym stopień niepełnosprawności – wysokość odpisu 204,88 zł,
3. 7,5 proc. na każdą zatrudnioną osobę w przypadku pracodawców, którzy utworzyli zakładowy klub dziecięcy bądź żłobek oraz przeznaczają na ten cel z odpisu podstawowego kwotę odpowiadającą 7,5 proc. tego odpisu – wysokość odpisu 245,86 zł.

Zdaniem związków zawodowych, kwota zaproponowana przez rząd, jest jednak zbyt niska.

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych zobowiązane są tworzyć jednostki budżetowe oraz samorządowe zakłady budżetowe – wydatki z nim związane obciążają wówczas budżet państwa. W przypadku pozostałych pracodawców utworzenie ZFŚS uzależnione jest od liczby osób, które zatrudniają. Biorąc pod uwagę stan zatrudnienia w danej jednostce, zobligowani do utworzenia ZFŚS są pracodawcy, którzy na dzień 1 stycznia danego roku:
   - zatrudniają min. 50 pracowników przeliczając na pełne etaty – wtedy utworzenie ZFŚS jest obowiązkowe,
  - zatrudniają więcej niż 20, ale mniej niż 50 osób w przeliczeniu na pełne etaty - w tej sytuacji utworzenie funduszu zależy od wniosku zakładowej organizacji związkowej.

Jeżeli pracodawca zatrudnia na dzień 1 stycznia danego roku poniżej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, może utworzyć ZFŚS do wysokości i na zasadach ogólnych, które określa ustawa. Może również wypłacać świadczenia urlopowe. Przepisy dają jednak pewną swobodę regulacji w granicach ustanowionych ustawą – umożliwiają zarówno rezygnację z tworzenia ZFŚS, jak też określenie wysokości odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych na wyższym lub niższym poziomie niż zakłada przedmiotowa ustawa. Obniżenie odpisu wymaga jednak uzgodnienia tej decyzji ze związkami zawodowymi lub przedstawicielem pracowników.

Zobacz również:

Samozatrudnienie a świadczenie emerytalne
Nowelizacja ustawy o Pracowniczych Programach Emerytalnych
Wpływ zmiany minimalnego wynagrodzenia w 2019 roku na rezerwy pracownicze
Limit 30-krotności na składki emerytalne i rentowe nadal obowiązuje
Rezerwy pracownicze: 5 najważniejszych pytań o wycenę rezerw na świadczenia pracownicze