Test na utratę wartości przedsiębiorstwa / spółki – najważniejsze definicje KSR 4

Krajowy Standard Rachunkowości nr 4 „Utrata wartości aktywów” zawiera najważniejsze pojęcia związane z przeprowadzaniem testów na utratę wartości firmy. Poniżej przedstawione zostały najistotniejsze pojęcia, z którymi wiąże się procedura przeprowadzania testu na utratę wartości przedsiębiorstwa.



Utrata wartości aktywów – oznacza stwierdzone w trakcie procedury aktualizacji wyceny duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany składnik aktywów w znaczącej części bądź w całości nie przyniesie przyszłych korzyści ekonomicznych netto, które odpowiadałyby przynajmniej jego wartości wynikającej z ksiąg rachunkowych na dzień wyceny bilansowej.

Obiekt oceny utraty wartości spółki – jest składnik aktywów wypracowujący korzyści ekonomiczne pojedynczo lub aktywa wypracowujące korzyści ekonomiczne grupowo łącznie z przyporządkowanymi do nich zgodnie z zasadami określonymi w niniejszych Standardzie zobowiązaniami, rezerwami i przychodami przyszłych okresów, co do którego istnieje duże prawdopodobieństwo, że utracił on całkowicie lub w części zdolność przynoszenia korzyści ekonomicznych.

Procedura aktualizacji wyceny – jest to podejmowany na dzień bilansowy szereg ustaleń i założeń, których efektem jest określenie wysokości odpisu aktualizującego wartość aktywów danej jednostki, jaka wynika z jej ksiąg rachunkowych, a także ustalenie aktualnej wartości bilansowej tych aktywów.

Odpis aktualizujący wartość składnika aktywów spowodowany utratą wartości – jest to nadwyżka wartości składnika aktywów ustalona na dzień wyceny bilansowej i wynikająca z ksiąg rachunkowych na dzień bilansowy nad wartością odzyskiwaną.

Przyszłe korzyści ekonomiczne – jest to tkwiący w danym składniku aktywów lub grupie aktywów wymierny potencjał przyczyniania się w jednostce posiadającej ten składnik, indywidualnie lub wspólnie z innymi składnikami aktywów, m.in. do ograniczania przyszłych wydatków pieniężnych bądź powstawania i zbywania produktów (czyli wyrobów i usług) oraz towarów stanowiących przedmiot działalności operacyjnej jednostki, a także utrzymywania inwestycji, z których jednostka, na podstawie uzasadnionych przesłanek, może oczekiwać przyszłych wpływów środków pieniężnych.

Aktywny rynek – rynek na którym: dobra będące przedmiotem obrotu handlowego mają jednorodny charakter, praktycznie zawsze występują nabywcy i sprzedawcy zainteresowani danym dobrem, natomiast informacja o cenach tych dóbr jest powszechnie dostępna.

Wartość handlowa – jest to ustalana w związku ze stosowaniem zasady ostrożnej wyceny wartość przyszłych korzyści ekonomicznych netto z obiektu oceny utraty wartości spółki, która określana jest przy założeniu, że istnieje aktywny rynek na dany obiekt testu na utratę wartości spółki. Odpowiada ona cenie sprzedaży netto danego obiektu oceny wartości.

Wartość użytkowa – jest to ustalana w związku z zastosowaniem zasady ostrożnej wyceny przydatność gospodarcza danego składnika aktywów, jaka w odniesieniu do składnika aktywów obrotowych może być mierzona zgodnie z zasadami przedstawionymi w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 4 „Utrata wartości aktywów”, natomiast w stosunku do składnika aktywów trwałych – mierzona jest wartością zdyskontowanych przyszłych korzyści ekonomicznych netto z obiektu oceny utraty wartości.

Wartość odzyskiwana – jest to wyższa z następujących wartości: wartość handlowa lub wartość użytkowa obiektu oceny utraty wartości.

Zobacz również:

Test na utratę wartości firmy – podstawy wyceny
Plany reformy Otwartych Funduszy Emerytalnych (OFE)
PPE – wysokość limitu składek dodatkowych w 2019 r.
Rezerwy na niewykorzystany urlop wypoczynkowy – zasady wyznaczania rezerw
Wpływ zmiany minimalnego wynagrodzenia w 2019 roku na rezerwy pracownicze